Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης... το... ποιοτικό ελληνικό τραγούδι...

Δεν το παρακολούθησα το Φεστιβάλ, τη μεν Πέμπτη η τηλεόραση έπαιζε στο background καθώς έκανα κάτι εργασίες για την σχολή, ενώ χθες βράδυ έπαιζε στο background καθώς σέρφαρα στο διαδίκτυο.

Ποιό συμπέρασμα έβγαλα;

Ότι ήτανε μια ωραιοτάτη σούπα, ένα "ποιοτικό" φεστιβάλ υπό την αιγίδα των "εντέχνων", αυτών δηλαδή που είτε το θέλουμε είτε όχι, αντιπροσωπεύουν ένα μεγάλο μέρος της όντως ποιοτικής ελληνικής μουσικής, δυστυχώς όμως οι περισσότεροι εξ αυτών "γνωρίζουν" και "αναγνωρίζουν" την ποιότητά τους.

Υποτίθεται πως την πρώτη μέρα (την Πέμπτη 6/10/2005) θα διαγωνίζονταν οι νέοι καλλιτέχνες και πως την δεύτερη μέρα (την Κυριακή 9/10/2005) οι "επώνυμοι" καλλιτέχνες. Συνεπώς λοιπόν, αυτό που θα περίμενε κανείς (και σίγουρα περίμενα εγώ) ήταν πως η πρώτη βραδιά ίσως να ήταν λίγο "χλιαρή" ενώ η δεύτερη μέρα σίγουρα πιο ενδιαφέρουσα και ίσως οι αισιόδοξοι θα περίμεναν και η πρώτη μέρα να "φτάσει" το επίπεδο της δεύτερης, γεγονός που θα έδειχνε και το ότι το μέλλον του νέου ελληνικού τραγουδιού προμηνύεται λαμπρό... τελικά;

1η μέρα: Σχετικά με τους παρουσιαστές: Ρε σεις, τι τράκ ήτανε αυτό που είχε η Μυτιληναίου; Πλάκα είχε ο Ζακ!
Σχετικά με τα κομμάτια, άλλα ήταν μια από τα ίδια και άλλα ευτυχώς είχανε το κάτι παραπάνω, το κάτι νέο, ακόμη κι αν δεν τα κατάφερναν καλά...
Αυτόν όμως τον Δρογώση γιατί τον βάλατε στους νέους καλλιτέχνες; Δεν είναι "καταξιωμένος"; Τα Φώτα Που Σβήνουν δεν είναι αρκετό credit? Ο προσωπικός του δίσκος; Anyway... ο Τηλαβερίδης πάντως ήτανε ο νέος Φάμελλος...
Καλή εντύπωση μου έκανε ο Θοδωρής Κοντάκος με το μόνο ροκ κομμάτι του φεστιβάλ, "Χαμένη Ελπίδα", οι υπόλοιποι, κουτσα-στραβά προσπάθησαν με πιο ενδιαφέροντες σίγουρα τους Μάνο Λυδάκη με το "αλλού" κομμάτι του και την Ευσταθία με το ιδιαίτερό της κομμάτι (ακόμη κι αν δεν μου άρεσε)... ε, μέχρι εκεί!
Ά ναι, και το "Κομμάτια για σένα" αν και όχι κάτι καινούργιο ήταν ωραίο κομμάτι...
Και πάνε και ψηφίζουνε και βγάζουνε ένα από τα πιο προβλέψιμα κομμάτια της βραδιάς... το "Ξένο Ρούχο" που πείτε μου εμένα τι διαφορετικό είχε από ένα σωρό τραγούδια της Τσαλιγοπούλου και άλλων ομοίων τραγουδιστριών, μια κόπια ήτανε, ένα κομμάτι που δεν θα το θυμάται κανείς σε λίγο καιρό.

2η μέρα: Σχετικά με τους παρουσιαστές: Μιχαηλίδης-Σταρόβας, από τους πιο κρύους παρουσιαστές... παράξενο γιατί δεν μας έχουν συνηθίσει έτσι.
Να μιλήσω για τα κομμάτια; Μια από τα ίδια και εδώ... μόνο φως στο τούνελ; Το κομμάτι του Μαχαιρίτσα, και κυρίως οι W.C. που τον συνόδευαν... αν και ο κακομοίρης ξέχασε τα λόγια του! (τον λόγο βέβαια πριν τον έβγαλε!)
Επίσης, αυτός ο Κορκολής είναι πολύ καλός συνθέτης!
Οι υπολοιποι αναμάσησαν τον στυλ τους και φτάσαμε να βγει και ο νικητής... και βγάλανε την ξαναζεσταμένη σούπα... το "Ξένο Ρούχο" της προηγούμενης βραδιάς... να το χαίρεστε κυρίες και κύριοι, αυτό είναι το "έντεχνο" ελληνικό τραγούδι, το "καλό" ελληνικό τραγούδι, ένα αναμάσημα, το μόνο που το διαχωρίζει από τα μη ποιοτικά αναμασήματα είναι πως... εχμ αυτό αναμασάει ποιότητα, το πως την ξερνάει τελικά είναι άλλο θέμα...
Ο Μαχαιρίτσας βέβαια είπε και το πιο σωστό, κάτι βέβαια που η Ερτ ποτέ δεν είχε αρνηθεί, απλά οι "έντεχνοι" είχαν επιμελώς "ξεχάσει", το ότι αυτή η διοργάνωση ήταν ένα απλό test event για την Eurovision...

Α ναι, και ας πει κάποιος επιτέλους στον Σαββόπουλο να το βουλώσει!