Τετάρτη, Απριλίου 05, 2006

(Δυστυχώς) ...αυτή είναι η Ελλάδα (Β)

Η Ελλάδα είναι (όχι μόνο, αλλά και) οι Έλληνες.
Η Ελλάδα είναι και η Ελληνική Κυβέρνηση.
Η Ελλάδα είναι και ο Έλληνας Υπουργός Πολιτισμού.
Η Ελλάδα είναι και οι φοιτητικές της παρατάξεις.

Φοιτητικές εκλογές σήμερα. Ο κύριος Βουλγαράκης και κάποια καλόπαιδα της φοιτητικής οργάνωσης του πολιτικού του κόμματος έλαμψαν όμως εχθές.
Χυδαία συνθήματα της ΔΑΠ κατά του Γ.Παπανδρέου παρουσία του Γ.Βουλγαράκη (in.gr)
Πολιτική αναστάτωση από τις ύβρεις κατά του προέδρου του ΠΑΣΟΚ (in.gr)

ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και ΠΑΣΠ: τα δύο μεγάλα ανέκδοτα!
Έργο; Μηδαμινό και ασήμαντο μπροστά στη δύναμη που συγκεντρώνουν μέσα στα πανεπιστήμια.
Ιδεολογία; Ανύπαρκτη, τουλάχιστον για το 90% των "γραμμένων" της κάθε παράταξης. Γιατί γράφονται; Για γνωριμίες, κάθε είδους, από απλά κοινωνικού περιεχομένου έως και με απώτερο σκοπό την επαγγελματική αποκατάσταση.
Πολιτικός λόγος; Ανύπαρκτος. Απλά παρακολουθήστε στην τύχη μια γενική συνέλευση και πείτε μου ότι έχω άδικο.
Δραστηριότητα; Κατάληψη κάθε πανεπιστημιακού τοίχου με κιτς, ανούσιες και χαζοχαρούμενες αφίσες, trendy παρτάκια στα πανεπιστήμια, εκδρομούλες στη Μύκονο και έκπτωση για τα μέλη σε νυχτερινά κέντρα που τραγουδάνε αηδοί επιπέδου Πάζη. Α ναι, ας μην ξεχάσω και τη συνεχή ζάλη που προκαλούν οι "ραδιοφονικοί" σταθμοί τους... το 1 pc δηλαδή και τα 5-6 ηχεία που αναλαμβάνουν να καλύψουν το κενό του φοιτητή κατά τη διάρκεια του κάθε διαλείμματος... κι ας αφήσουμε τα "φεστιβάλ" που ουσιαστικά "νεκρώνουν" τη λειτουργία μερικών πανεπιστημιακών ιδρυμάτων.
[τί; γιατί δεν μιλάω για τους αριστερούς; γιατί αυτοί είναι άλλο φρούτο... θα το ξεφλουδίσουμε άλλη φορά.]

Σε συγκέντρωση λοιπόν ενός τέτοιου μεγάλου ανεκδότου ακούστηκαν τα υβριστικά συνθήματα κατά του Γιωργάκη κι ο κύριος Βουλγαράκης το παίζει ...Σουφλιάς. Δεν νομίζω όμως άλλος να έχει τη φήμη κι άλλος τη χάρη, μάλλον συνηθισμένος θα πρέπει να είναι στις χυδαιότητες των κομματόσκυλων (δεν πάει σε όλους, πάει σε αυτούς που έχουν με τις πράξεις τους κερδίσει τον χαρακτηρισμό αυτό) του. Γήπεδο την έχετε κάνει την πολιτική κύριοι, και σε ένα γήπεδο μπινελίκια θα ακούσετε. Ή μήπως δεν έχουν αντίστοιχο περιεχόμενο και τα συνθήματα των φοιτητικών γενικών συνελεύσεων;

πολιτισμός

2 Comments:

Blogger philos said...

Τα είπες όλα απλά, λιτά και 100% πραγματικά. Νιώθω θλίψη, ξέροντας τι δυναμικό κρύβεται σε όλα αυτά τα παιδιά, που αντιμετωπίζουν όλο αυτό το κομματικό καθεστώς με μια διάθεση ωχαδερφισμού και αδιαφορίας.
Κρίμα...

10:42 π.μ., Απριλίου 07, 2006  
Blogger daydreamer said...

Το χειρότερο είναι πως έχουμε καταντήσει να απελπιζόμαστε από τον ωχαδερφισμό τον δικό μας και των συμφοιτητών μας τόσο που περιοριζόμαστε απλά στο να καταριόμαστε αυτούς που έφτασαν τα πράγματα σε αυτό το σημείο, και στην καλύτερη απλά να κατακρίνουμε τα κακώς κείμενα, χωρίς ουσιαστικά να κάνουμε εμείς οι ίδιοι κάτι.

Δεν αρκεί να γκρινιάζουμε, η γκρίνια μας λίγους θα συγκινήσει, ελάχιστους θα ενεργοποιήσει, συν Αθηνά και χείρα κίνει, αλλά η δικιά μας χείρα είναι απασχολημένη...

2:05 π.μ., Απριλίου 10, 2006  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home